Lord Bajron je jednom napisao:
„U trenutku postanka planete, najlepše spajanje zemlje i mora dogodilo se na Crnogorskoj obali…“

Iako mala po teritoriji, Crna Gora obiluje prirodnim ljepotama, istorijskim spomenicima i sunčanim vremenom skoro cele godine. To je zemlja puna kontrasta. Na razdaljini od samo 100 kilometara nalaze se tri različita prirodna okruženja: obala, kraški predio i regija visokih planina. Često puta, turisti imaju mogućnost da se kupaju na moru, da splavare rijekama, planinare ili da skijaju na planini – sve u jednom danu. Za samo sat vremena vožnje preći će te iz mediteranske zone sa 2 700 sati godišnje u planinsku zonu do skijaških terena.

Tri stotine kilometara jadranske obale je dragulj crnogogorske lepeze prirodnih ljepota. Plaže su šljunkovite, pjeskovite ili kamenite, duge po samo nekoliko metara, stotina metara ili kilometara. Usamljene – daleko od naseljenih mesta ili pak, tu ispred, centralne gradske rive ili vašeg hotela. Neke, s nemirnim talasima, gledaju ka pučini a neke su zaklonjene u mirnim vodama živopisnog zaliva. Neke su, opet, pitome i lako dostupne, druge su divlje, izolovane i nepristupačne, do njih se uglavnom može doći samo brodom ili čamcem. Ove su, pak, puste, romantične i usamljene. One su, opet, žive, krcate nizom osmišljenih događaja i aktivnosti.

Na UNCED konferenciji (Brazil 1992) Crna Gora je proglašena za prvu ekološku državu na svijetu. Zaštićeni prirodni i kulturni resursi pokrivaju 10% ukupne teritorije. Četiri nacionalna parka, zaštićeni šumski sistemi, autentični prirodni kompleksi, nezagađena voda, čist vazduh, preko 50 zaštićenih biljnih i 320 životinjskih vrsta čine izvanrednu osnovu za dalji razvoj turizma. Blizu četvrtine ukupne evropske flore može se naći na ovom nekolikom prostoru. Crna Gora je takođe zemlja prirodnih rijetkosti, u njoj se nalazi jedna od dve džungle u Evropi, najjužniji i najlepši zaliv glečerskog porekla na svijetu, najdublji i najduži rečni kanjon na svetu posle Kolorada, najduža reka ponornica, najveće i najkarakterističnije jezero u ovom delu Evrope (Skadarsko jezero) te najčistija reka u Evropi! Nacionalni park Durmitor i grad Kotor nalaze se na listi svijetske kulturne i prirodne baštine UNESCO-a! Uskoro bi na ovoj listi svoje mijesto moglo naći i „prijestono“ Cetinje. Takođe, lista nacionalnih parkova uskoro bi se mogla dopuniti dvama veličanstvenim imenima kao što su Prokletije i Orjen pored već postojećih Skadarskog jezera, Lovćena, Biogradske gore i Durmitora.

Jadran (Adria) dobio je ime po istoimenoj drevnoj luci koja se nalazila na apeninskoj obali. I danas se grad Adria nalazi na italijanskoj obali ali 38 kilometara udaljen od mora, što je rezultat djelovanja geoloških sila, usled čega se severna obala stalno uzdiže, a južna spušta. Jadransko more obuhvata prostor između Balkanskog i Apeninskog poluostrva. Deo koji pripada Crnoj Gori je prostor istočne obale, koja se prostire od Prevlake na severozapadu do ušća reke Bojane na jugoistoku, uključujući retka ostrva i hridi duž obale.

Boka Kotorska

„I čudim se suncu kako može zaći
kad ljepote ove nigdje neće naći.“
Lj. Nenadović

Boka Kotorska je najveći i najlepši fjord Mediterana, koji čitavih 28 km zalazi u kopno, dočekuje putnike-namernike lepotom svojih zaliva, mirom dvaju ostrva, Sv. Đorda i Gospe od Škrpjela i starim gradovima u kojima je svaki korak hodanje kroz istoriju. Nad tankom linijom obale nadvile su se visoke planine, štiteći je od surove klime sa severa. i zbog toga je Boka oaza mediteranske vegetacije – agava, palmi, mimoza, oleandera, kivija, nara, lekovitog bilja… Dok je na njenim vrhovima sneg, u podnožju u isto vreme cvetaju ruže.

Za cijelo područje Boke Kotorske, posmatrajući ga kao jednu , geo-morfološku i biljno-geografsku cjelinu , može se reći da je priroda u svom stvaralaštvu bila veoma izdašna. Rijedak je slučaj da se na relativno manjoj površini i kraćoj vazdušnoj udaljenosti može sresti toliki kontrast reljefa, u čudesnom sklopu tektonske gradje, i biljno-geografska raščlanjenost – od osiromašenih, skoro golih krečnjačkih površina u zaleđu, od listopadne – pa do vazda zelene vegetacije na priobalnom pojasu. U tom slikovitom stecištu divnih panorama i brojnih pejzažnih kolorita izdiže se grandiozno djelo prirode – Boka, ta “nevjesta Jadrana” našla je zavidno mjesto u djelima putopisaca, pesnika i umetnika.